Mijn leven voor mijn trouwe fans

Als een goddelijke Adonis vertrok ik in de vroege ochtend op mijn queeste naar het zo verlangde WiFi.

Op dit tropisch, vrijwel verlaten, eiland nabij de kust van Cambodja was aan mijn kant geen internet te vinden. Bij gebrek aan een werkende simkaart betekende dit dat ik minimaal 48 uur geen internet, Whatsapp of zelfs spam-mail kon ontvangen.

Om mijn trouwe lezers toch een verhaal te gunnen stond ik in de vroege ochtend op. Dit was afzien. Dit was mijn uitzicht. 

Gesterkt met een literaire bagage can het lezen van vele boeken op het rustieke strand voelde ik me klaar om de jungle te trotseren.

Met gebronsd bovenlijf en hoestend als een een bronstig damhert borstelde ik me door het oerwoud.

Met gevaar voor eigen leven zou ik op het WiFi walhalla aankomen. Vechtend met sissende slangen en angstige apen. Nee wacht, ik was angstig voor apen. Kijk hoe bloeddorstig ze zijn!

Er werd zelfs gewaarschuwd voor furieuze Feyenoord-fans! Deze ben ik gelukkig niet tegengekomen. Al had ik ze dan blij kunnen vermelden dat er in ieder geval 1 club Europa in gaat dit jaar.

Maar alles was het waard. Met een vers geperst appelsapje en dit uitzicht een stukje schrijven is genieten.

Ps. Wat ik geleerd heb?

Dat je soms even uit moet rusten en je lichaam kans moet geven alles te verwerken.

Je in een dag, in goed gezelschap, een boek uit kunt lezen op het strand.

Je snachts zonder je social media te checken toch gewoon in slaap kunt vallen.

PPS. Slapen in een tent aan zee lijkt een droom. Enige probleem is dat de zee geen Mute heeft. Veel dromen zul je niet doen. Maar het uitzicht maakte veel goed!